کد مطلب:5367 شنبه 1 فروردين 1394 آمار بازدید:126
استفاده از فرصت ها
خداوند برای انسان فرصت و زمینه های خوبی را عنایت كرده تا از خواب غفلت بیدار گردد و از گمراهی باز گردد و ناامید نباشد.
انتخاب راه و سرنوشت به دست خود انسان سپرده شده است:
«إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ» [1] ؛ خداوند برای هیچ قومی تغییر ایجاد نخواهد كرد، مگر آن كه خودشان را متحول نموده، در خود تغییر ایجاد نمایند.
انسان اگر به نفس باز گردد و اندیشه كند و به خدایش روی آورد، هدایت خواهد یافت و آن گاه خداوند نیز در توجه نمودنش كمك می نماید.
آن زمان است كه نور و جلایش، صفحه های نفس را از هرگونه كدورت پاكیزه می كند و صفایش می بخشد و نفس به نهاد اوّلی و فطری خود برمی گردد:
«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ - مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَلا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِینَ» [2] ؛ به دین راست و مستقیم و فطرتی كه خداوند مردم را به آن آفریده است، و هیچ گاه تبدیل به آفرینش خداوند نیست و این دین باارزش و امیدبخش رزق دهنده است ولی بیش تر مردم نمی دانند. از خدا بخواهید با توبه شما را ببخشد و نماز را برپا بدارید و از مشركان نباشید.
پس آن كه اندیشه كند و به سوی خدا بازگردد و نفس خویش را به كمالات آراسته نماید، سعادتمند خواهد بود. و آن كه خودبینی نماید و روگردانی پیشه سازد، نفس خویش را در پرتگاه مهلك قرار داده و به امراض و آلودگی ها و رذایل آلوده ساخته است.
انتخاب راه و سرنوشت به دست خود انسان سپرده شده است:
«إِنَّ اللّهَ لاَ یُغَیِّرُ مَا بِقَوْمٍ حَتَّی یُغَیِّرُواْ مَا بِأَنْفُسِهِمْ» [1] ؛ خداوند برای هیچ قومی تغییر ایجاد نخواهد كرد، مگر آن كه خودشان را متحول نموده، در خود تغییر ایجاد نمایند.
انسان اگر به نفس باز گردد و اندیشه كند و به خدایش روی آورد، هدایت خواهد یافت و آن گاه خداوند نیز در توجه نمودنش كمك می نماید.
آن زمان است كه نور و جلایش، صفحه های نفس را از هرگونه كدورت پاكیزه می كند و صفایش می بخشد و نفس به نهاد اوّلی و فطری خود برمی گردد:
«فَأَقِمْ وَجْهَكَ لِلدِّینِ حَنِیفًا فِطْرَةَ اللَّهِ الَّتِی فَطَرَ النَّاسَ عَلَیْهَا لا تَبْدِیلَ لِخَلْقِ اللَّهِ ذَلِكَ الدِّینُ الْقَیِّمُ وَلَكِنَّ أَكْثَرَ النَّاسِ لا یَعْلَمُونَ - مُنِیبِینَ إِلَیْهِ وَاتَّقُوهُ وَأَقِیمُوا الصَّلاةَ وَلا تَكُونُوا مِنَ الْمُشْرِكِینَ» [2] ؛ به دین راست و مستقیم و فطرتی كه خداوند مردم را به آن آفریده است، و هیچ گاه تبدیل به آفرینش خداوند نیست و این دین باارزش و امیدبخش رزق دهنده است ولی بیش تر مردم نمی دانند. از خدا بخواهید با توبه شما را ببخشد و نماز را برپا بدارید و از مشركان نباشید.
پس آن كه اندیشه كند و به سوی خدا بازگردد و نفس خویش را به كمالات آراسته نماید، سعادتمند خواهد بود. و آن كه خودبینی نماید و روگردانی پیشه سازد، نفس خویش را در پرتگاه مهلك قرار داده و به امراض و آلودگی ها و رذایل آلوده ساخته است.
[1] رعد(13) آيه 11.
[2] روم(30) آيات 30 - 31.